ในวันเล็กๆ วันหนึ่ง
และ .. เจ้าต้วมเตี้ยมเกาะนิ่งอยู่ตรงนั่นสักพัก แล้วมันจึงค่อยๆ ขยับขาน้อยๆ ของมัน เดินไปข้างหน้าแล้ววกกลับตัวเดินกลับมาที่เดิม จากนั้นเดินเลยไปจากตรงจุดเดิมอีกสักพักจึงหยุด ทำปากขมุบขมิบ ยอดไม้ใบเขียวใหญ่เกินตัวมันหลายร้อยเท่ามันคงไม่ได้เอามาใส่ใจ
มันอาศัยในโลกสีเขียวอันกว้างใหญ่ ในหนึ่งช่วงชีวิตมันเองคงไม่สามารถเห็นความล่มสลายของโลกใบโตที่รองรับโลกใบน้อยของมันอีกชั้น
โฆษณา
ใส่ความเห็น