18 กพ. 2553
วันเวลาบ่ายโมงกว่าๆ อาจค่อนไปทางครึ่งๆ
อันเด็กชายผู้หนึ่งซึ่งเก่าก่อนนั้นผู้พ่อแม่แลสู-ตินารีอันมีเทคโนโลยีเยี่ยมยอด ลงความเห็นว่าเธอเป็นเพศหญิง เด็กชายมีอันต้องคลอดก่อนกำหนดโดยวิธีผ่า ลืมตัวออกมานอกท้องมารดา แต่ยังไม่ลืมตาดูโลกอันบ้า ๆ บวม ๆ อิตาพ่อมันตกใจและดีใจที่ได้ลูกชายสมอยาก รีบฝากข่าวมาบอก
เด็กคนนี้มีนามรับได้จากบิดา ตั้งไว้แต่แรกรู้ว่ามีคู่บุญอันเป็นที่รักจักเกิดมาว่า
‘ฟ้าน้ำเงิน’
ฟ้าน้ำเงินเกิดมาในวันที่ฟ้าไม่ได้มีแม้น้ำฝนจะหล่นมา และไม่มีแม้เงินตราจะตกมาจากฟ้าคราม
ฟ้าน้ำเงินจึงหมายถึงฟ้าครามตามที่ควรเป็น เป็นฟ้ากระจ่างดั่งจิตอันไร้หมอกหม่น หวังใจไว้ให้เป็นคนมีใจกว้างขวางดั่งผืนฟ้า หากแต่เมื่ออยู่ที่สูงพึงระวังใจไว้ให้หนัก เมื่อก้มหน้ามองสิ่งต่าง ๆ ภายใต้ตน พึงรู้ว่าหากไม่มีล่างก็หาได้มีบน ไม่มีพื้นดิน ไฉนจึงมีผืนฟ้า
ไม่รังเกียจหมู่นกกาที่บินเสมอตน และ ห่มคลุมพสุธา ทั้งโลมไล้เงากายไปกับสายวารี ดำเนินวิถีชีวีตนด้วยความอ่อนน้อมถ่อมใจ แต่มิได้อ่อนไหวไปตามกระแสผู้คนในโลกา ณ ปัจจุบัน
กินง่ายนอนง่ายไม่เปลืองผ้าอ้อม ไม่ร้องงอแงจนพ่อแม่ทนไม่ไหว วานวันผ่านพ้นเรื่อยไป เติบใหญ่สูงวัยให้เป็นเด็กดี
มีสุขภาพแข็งแรงสดใส มีกายและใจเข้มแข็ง มีวาจาอ่อนหวานไม่รุนแรง
มีแสงส่องทางคือปัญญา
ขอต้อนรับฟ้าน้ำเงินสู่โลกแห่งมายาและความบันเทิงเริงใจครับผม : )
– จากลุงของหลาน ฟ้าน้ำเงิน –
ใส่ความเห็น